Johanna van Polanen

trouwt met de eerste Nassau in Nederland

1392-1445

Je zal als elfjarig meisje maar moeten trouwen met een man van 33! Vroeger was dat bij rijke families heel gewoon. Het draaide daarbij niet om liefde, maar om geld en macht. 

Door de trouwpartij van Johanna van Polanen (vrouwe van Breda) en Engelbrecht I van Nassau (graaf) werden ze er beiden beter van. Johanna bleef ook na de bruiloft een zelfstandige vrouw en heeft in Breda verschillende dingen nagelaten, waaronder de Wendelinuskapel. 

In deze video vertelt onze voorzitter haar verhaal.

1392-1445

Na de dood van haar vader Jan II werd Johanna als vrouwe van Breda uitgehuwelijkt. Op 11-jarige leeftijd trouwde zij met graaf Engelbrecht I van Nassau.

Uit een oorkonde uit 1440 blijkt dat Johanna van Polanen de bedoeling had een mannenklooster te stichten. Haar zoon Jan IV heeft dit zeer kostbare plan echter teruggebracht tot een devotiekapel. Johanna van Polanen overleed op 15 mei 1445 en op 9 september 1446 liet Jan IV van Nassau de Wendelinuskapel inwijden. 

reconstructie van het klooster

Kloostergang

Bij archeologisch onderzoek bleek, tot ieders verrassing, dat er bij de kapel ook een klooster was gebouwd. Er kwamen twee dichtgemetselde kloostergangbogen tevoorschijn met fraaie afgeronde bakstenen profielen, zoals deze ook voorkwamen in de vensters van de kapel. Het is onduidelijk of dit klooster ook daadwerkelijk werd voltooid.

Johanna met haar echtgenoot Engelbrecht I, zoals afgebeeld op zijn praafgraf in de Grote Kerk

Wapen Van Polanen. De tak Polanen voerde een variant van het Wassenaer-wapen (drie zilveren wassenaars op een rood veld), breking door kleurwisseling. Het Polanen-wapen voert drie zwarte wassenaars op zilver.